شبانه های من از انتظار فرسوده… !! ♪♪
جهانِ غربتِ من را کسی ♪ نپیموده… !! ♪♪
کسی کتاب ♪ سکوتِ مرا نمیخواند… !! ♪♪
چقدر پُر شدم از های و هوی ♪ بیهوده… !! ♪♪
من آن تباهی ♪ روحم میان طالع نحس
به زیر حدِ جنونی که" فال " ♪ فرموده… !! ♪♪
به انتقامِ ♪ طبیعت هنوز معتقدم
اگر چه ظلم نشسته به تخت ♪ آسوده… !! ♪♪
مجالِ نیم ♪ نفس هم نمانده در دنیا … !! ♪♪
هوام پر شده از ابرهای ♪ آلوده
بزن به فرش ♪ زمان ای قصیده ی باران… !! ♪♪
که شهر شسته شود از هر آنچه ♪ غم بوده… !! ♪♪
دوباره شعر نوشتم به دلبری که ندارم
غزل ، قصیده ، دوبیتی ♪ به دفتری که ندارم… !! ♪♪
رسیدن و ندویدن ♪ نشستن و نشکستن … !! ♪♪
هزار قافیه از صرفِ مصدری ♪ که ندارم… !! ♪♪
چگونه نامه ♪ خود را به دست او برسانم ؟
شکسته پای نحیفِ کبوتری ♪ که ندارم… !! ♪♪
گلی که چیده ام ♪ اینبار برای موی خودم نیست… !! ♪♪
برای بافه ی موهای دختری ♪ که ندارم… !! ♪♪
چه حاصل از اثر ♪ فال و تلخ کامی فنجان ! … !! ♪♪
خطوط درهمِ مضحک ...و باوری ♪ که ندارم… !! ♪♪
"هوای ♪ حوصله ابریست" مصمّمَم که ببارم … !! ♪♪
به برگهای خزان زارِ آذری ♪ که ندارم… !! ♪♪
عجیب خسته ام ♪ از "من" از این توهّمِ مجنون… !! ♪♪
پناه میبرم از خود به بستری ♪ که ندارم… !! ♪♪
سرِ جنازه ی ♪ خود ایستاده ، خیره ام اکنون … !! ♪♪
به دستهای پر از خون به خنجری که ندارم
"دلم زیباترین حس را به ناهنگام ♪ می خواهد"… !! ♪♪
به قمصرشهرِ ♪ چشمانت گلاب از جام می خواهد… !! ♪♪
میان مرز تردیدی ♪ که عشقت خانه می سازد … !! ♪♪
دلم دیوانه ا ی دیگر ولی در دام ♪ می خواهد… !! ♪♪
اگر چون زاغکی ♪ محبوس چشمان تو گردیدم … !! ♪♪
قفس را مرغ مینایم به روی بام ♪ می خواهد… !! ♪♪
مثال حضرت ♪ حوا که سیبی خورده از عشقت … !! ♪♪
مرانم از بهشتی که تو را او تام ♪ می خواهد… !! ♪♪
سفر از جاده ♪ حیرت به عشق آباد چشمانت… !! ♪♪
همین یک شاعر عاشق فقط ♪ انعام می خواهد… !! ♪♪
از آن تاک قد و ♪ بالا نچیدم خوشه ی عشقی … !! ♪♪
که اینگونه دل مستم تو را مادام ♪ می خواهد… !! ♪♪
میان کعبه ♪ می بینم نگاه پاک مجنونی… !! ♪♪
که عشق و شور لیلا را در این احرام ♪ می خواهد… !! ♪♪
هزاران بیت ♪ می خوانم به یاد ِ خاطر ِ یاری … !! ♪♪
که دل آشفته را هر لحظه بی آرام ♪ می خواهد… !! ♪♪