عشق ×احساس لطیفی است،که در جان باشد… !!
همچو گوهر به صدف ×لایق یزدان باشد… !!
حسّ شور و شعفی ناب ×از این میلادت… !!
کنج ×کاشانه ی هر فرد مسلمان باشد… !!
اشک شوقی× که در این چشم ترم جاری است… !!
مرهم دردِ دل و غصّه ی پنهان ×باشد… !!
از خدا خواسته ام× بر سر سجّاده ی خویش… !!
ذرّه ای از کَرَمش ×در دلِ انسان باشد… !!
یارها رفتنی× و خاطره ها می مانند… !!
ای خوش آن دوست که در قلب تو× مهمان باشد… !!

می شکوفد× غزلی تازه ز گلهای خیال… !!
دفتر شعر ترم× هدیه به خوبان باشد… !!
باد آرام وزیده است و بهار× آمده است… !!
لاله با ×سوسن و سنبل چه به بار آمده است… !!
می و مطرب نشده لازم و میخانه× شدن… !!
یار من× مست و غزلخوان و خمار آمده است… !!
زلف پرچین و ×شکن دامن چین از لب جوی … !!
دست در گردن کوزه به کنار× آمده است… !!

پنجره ×پلک زده ماه و پری آمده اند … !!
من چه خوشحالم ازاین او به قرار× امده است… !!
جاده ×خوشحال و درختان همه لبخند زنان … !!
شده آماده ی خدمت که سوار× آمده است… !!
"ارغوان ×جام عقیقی به سمن" هدیه دهد… !!
نوبهاراست مبارک که هَزار×آمده است… !!
قمری و ×چلچله ها نقطه ممتد شده اند… !!
آسمان صاف و شکوفه به انار× آمده است… !!
قطره قطره ×بچکد صحبت باران به زمین… !!
مثل شبنم به رخ لاله عذار× آمده است… !!