یک شب ♪ دلی به مسلخ خونم کشید و رفت… !! ♪♪
دیوانهای به دام جنونم کشید ♪ و رفت… !! ♪♪
پسکوچههای ♪ قلب مرا جستجو نکرد… !! ♪♪
اما مرا به عمق درونم کشید و رفت… !! ♪♪
یک آسمانْ ♪ ستارهی آتش گرفته را
بر التهابِ سردِ قرونم کشید ♪ و رفت… !! ♪♪
من در سکوت ♪ و بغض و شکایت ز سرنوشت… !! ♪♪
خطی به روی بختِ نگونم کشید ♪ و رفت
تا از خیالِ ♪ گنگِ رهایی رها شوم… !! ♪♪
بانگی به گوشِ خوابِ سکونم کشید ♪ و رفت… !! ♪♪
شاید به پاس ♪ حرمتِ ویرانههای عشق… !! ♪♪
مرهم به زخم فاجعهگونم کشید ♪ و رفت… !! ♪♪
تا از حصارِ ♪ حسرتِ رفتن ♪ گذر کنم… !! ♪♪
رنجی به قدرِ کوچِ کنونم کشید ♪ و رفت
دیگر اسیر آن ♪ منِ بیگانه نیستم
از خود چه عاشقانه برونم کشید ♪ و رفت… !! ♪♪
شاعر از ♪ فلسفه ی مهر شما عاشق شد… !! ♪♪
دوری از چشم پر از ناز شما ♪ منطق شد
تا که حرف ♪ از دل و دلداری و دلبر آمد… !! ♪♪
لال بود این دل بیچاره ولی ♪ ناطق شد… !! ♪♪
و چه شاهانه ♪ گذشتی تو از این شیدایی… !! ♪♪
سالها سهم من از عشق فقط ♪ هق هق شد… !! ♪♪
تو همه غرب ♪ و جداییی و همه فاصله ای… !! ♪♪
نیستم چون همه جا قسمت ما ♪ مشرق شد… !! ♪♪
قسمتم ♪ نیست ببینم رخ مهروی شما… !! ♪♪
چه کسی بود که در چشم ♪ شما لایق شد؟… !! ♪♪
ای تا ♪ همیشه داغ تر از خورشید
ای تا همیشه سرد ♪ تر از کافور… !! ♪♪
در من ♪ بریز ذره ای از خود را … !! ♪♪
آیینه ی شکسته ♪ دل مغرور
من از میان ♪ ذهن کدامین سال … !! ♪♪
از لابه لای ذهن کدامین ♪ ماه
افتادم از سیاهه یِ تقدیرم … !! ♪♪
بر روی چشم های ♪ پر از انگور… !! ♪♪
شادم که ♪ با خیال تو می رقصم … !! ♪♪
لولم که در کنار تو می لولم … !! ♪♪
مستم که با تلو ♪ تلوِ پاهات
هی ♪ مست مست می شومت ناجور… !! ♪♪
دنیا به کام ما ♪ که نخواهد بود
فرقی ندارد این که چه می زاید … !! ♪♪
یک چار درصدیِ ♪ سِلِبریتی … !! ♪♪
یا گور ♪ خوابِ زنده اسیر گور… !! ♪♪
دندان کرم ♪ خورده ی دیروزیم … !! ♪♪
پروانه ای نمی پرد از ما ♪ هیچ … !! ♪♪
ما پیله کرده هایِ به تقدیریم
امید های واهیِ ♪ نامقدور… !! ♪♪
ما صحنه های ♪ فیلم اروتیکیم … !! ♪♪
در لحظه های داغ هم آغوشی… !! ♪♪
اما تمام حس ♪ خوشی هامان
از اولین ♪ سکانس شده سانسور… !! ♪♪
با اینکه مرده خاطره ی لبخند … !! ♪♪
تو لب بگیر از لب ♪ شادیهات
هی بی خیال ♪ غصه ی امروز و… !! ♪♪
دنیای مه گرفته ی نامسرور … !! ♪♪
ای تا همیشه داغ تر ♪ از خورشید … !! ♪♪
بیرون ♪ بریز از تن مردادت… !! ♪♪
در من بپیچ ♪ ساقه ی تردت را … !! ♪♪
حتی اگر چه فاصله ♪ دورا دور … !! ♪♪
شبیه زهر نشسته درون #جام خودم… !! ♪♪
خودم گرفته تر از تلخی #کلام خودم… !! ♪♪
اگر چه ساکت و آرام ، بمب ساعتی ام … !! ♪♪
که از درون خودم گرم #انهدام خودم… !! ♪♪
تمام عمر به دیوار بسته خورده دلم… !! ♪♪
شکار چیِّ ضعیفم که صید #دام خودم… !! ♪♪
به رغم ولوله هایی که در سرم دارم… !! ♪♪
سکوت می کنم امشب به #احترام خودم… !! ♪♪
به روی صفحه ی آخر نوشته ام با عشق
به دست های قلم آخرین #درام خودم… !! ♪♪
مثال یک ستاره در دل هفت آسمان هستی… !! ♪♪
و در اوقات تنهایی من ،آرام جان هستی
دلم تنگ است و می دانم در این دنیای وانفسا… !! ♪♪
تو در هر نقطه ی گیتی، برایم ارمغان هستی… !! ♪♪
کنار تو نمی ماند نشان از ترس و تاریکی… !! ♪♪
که ماه روشن شبهای من ،در کهکشان هستی… !! ♪♪
نمی دانم چرا گاهی ،هوای بودنت ابریست… !! ♪♪
سراغم را نمی گیری،کمی نامهربان هستی… !! ♪♪
دمادم مهر می باری به دنیایم،ولی افسوس… !! ♪♪
به گاه خشم،همچون قله ی آتشفشان هستی… !! ♪♪
مرا در واژه پیدا کن،کمی با دل مدارا کن … !! ♪♪
تو در شعر و غزلهای لطیفم،میهمان هستی… !! ♪♪
تو چون یک روز بارانی پس از رنگین کمان هستی… !! ♪♪
برای کودکی هایم همیشه مهربان هستی… !! ♪♪
قناری های عاشق را امیدی سوی پرواز و… !! ♪♪
برای گنبد عشقم تو صوتی چون اذان هستی… !! ♪♪
به گرداب بلا افتاده کشتی های احساسم… !! ♪♪
بیا در موج طوفانها برایم بادبان هستی… !! ♪♪
مثال مرغ محبوسم قفس را دوست می دارم… !! ♪♪
اگر پر هم بخواهم من برایم آسمان هستی… !! ♪♪
خیالت هم نمی آید چرا در خواب، و رویایم … !! ♪♪
به یاد من نمی آیی تو از جنس زمان هستی !!؟… !! ♪♪
سه تار خسته ای هستم معلق گشته در کنجی … !! ♪♪
میان پرده هایم تو چو"شور" و "اصفهان" هستی
مرا با منطق و قانون نمی گیرد دل آرامش… !! ♪♪
به درد عشق درمان کن حریفی نکته دان هستی… !! ♪♪
"یکی از زلف می گوید" "یکی از عشق می لافد … !! ♪♪
تمام عاشقی هارا تو شاه داستان هستی… !! ♪♪
نه می دانم ملک هستی نه می دانم بشر هستی… !! ♪♪
فقط فهمیده ام بانو هم" این" هستی هم" آن" هستی… !! ♪♪
من از دشمن نمی ترسم اگر چه یک "جهان" باشد… !! ♪♪
تو را دارم و می دانم به بازویم توان هستی… !! ♪♪
منوچهری مستم من به تشبیه " می" ات کردم
برای مثنوی هایم تو شهر دامغان هستی… !! ♪♪
اگر من غنچگی کردم نفهمیدم دل آزرده ام… !! ♪♪
شکایت از تو نتوان کرد چرا چون باغبان هستی… !! ♪♪
چرا بامن تو ای دل صبح تاشب سرگران هستی
ولی دایم به تعقیب نگاهِ این و آن هستی… !! ♪♪
گذشته عمرم از هفتاد و پیرِ روزگارم من… !! ♪♪
توامّا ای دلِ غافل،هوسناک وجوان هستی… !! ♪♪
من از افسانه و دیو و پری دیری ست بیزارم… !! ♪♪
تو گویا طالب افسون و نقل داستان هستی… !! ♪♪
به سردارم هوای دیدن یاران و میدانی که ممکن نیست … !! ♪♪
که بس دارد خطر ویروس و واقف بر زمان هستی… !! ♪♪
دمی نالیدم از دستِ کرونا و غمِ غالب
خدایا رحم کن قادر تو برنظم جهان هستی… !! ♪♪
تو در قلب مني اي دوست ، چو دريا بي كران هستي… !! ♪♪
هميشه در خيال من ، تو عشق جاودان هستي… !! ♪♪
قدم بگذار در راهي كه موج خون فشان دارد… !! ♪♪
شبيه قصه مجنون ، سزاي امتحان هستي… !! ♪♪
بيا با كاروان شهر خوبي ، همسفر گرديم… !! ♪♪
تو در اين شهر خوبي ها ، مثال ساربان هستي… !! ♪♪
وجودم را شرار غم بسوزاند ، بيا باران… !! ♪♪
براين صحراي سوزنده ، چو ابر آسمان هستي… !! ♪♪
"مثال رود جاري باش " در اين دنياي وانفسا… !! ♪♪
و مي دانم در اين دنيا چنان رود روان هستي… !! ♪♪
به آن عهدي كه بربستي ، هنوزم مانده اي اي جان… !! ♪♪
تو الگوي وفاداري، سزاوار جنان هستي… !! ♪♪
چنان برق نگاهت نافذ و گيراست در چشمم… !! ♪♪
چو رعد آسمان و آذرخش كهكشان هستي… !! ♪♪
نمي گنجد در اين شعرم ، تمام گفتني هايم… !! ♪♪
سرآغاز سخن هايم و هم پايان آن هستي… !! ♪♪